Rasgroep van de Australian Shepherd

De Australian Shepherd behoort tot de Rasgroep "Herdershonden en Veedrijvers behalve Zwitserse Sennenhonden"

Geschiedenis van de Australian Shepherd

Hoewel de naam anders doet geloven, is de Australian Shepherd een Amerikaanse creatie. Het is mogelijk dat een voorvader van het ras wel korte tijd in Australië heeft geleefd als herdershond en later naar het amerikaanse vasteland is geïmporteerd. Dit ras zou afstammen van Spaanse of Baskische herdershonden en sommigen beweren dat ook de Collie zou zijn ingekruist. Hoe het ook zij, deze harde werker heeft vele kwaliteiten. Een hond met een goed uithoudingsvermogen en gehard door de jaren heen, die uitstekend geschikt is voor het hoeden en bewaken van vee.

Karakter van de Australian Shepherd

De Australian Shepherd is een werklustige, onvermoeibare hond die zelfstandig kan werken. Hij heeft een evenwichtig karakter en is erg intelligent. Zijn opvoeding mag niet veel problemen met zich meebrengen daar de hond gemakkelijk leert. Maar hij heeft tijd nodig om volwassen te worden, het baasje moet veel liefde en geduld tonen tijdens de trainingen. Om in een gezin te leven moet hij goed opgevoed en sociaal zijn. Is dit zo, dan geraakt deze hond heel gehecht aan de familie en uit hij zijn onvoorwaardelijke trouw aan hen. Ook met kinderen en andere huisdieren gaat hij dan goed samen. Hij is afwachtend ten opzichte van vreemden in het begin, maar hij mag nooit angst of agressie vertonen.

Rasstandaard van de Australian Shepherd

De Australian Shepherd ook wel Aussie genoemd is wat zijn naam doet vermoeden niet een australische ras maar een Amerikaans ras. De amerikanen hebben het ras gefokt zoals het nu is. De precieze herkomst staat niet vast maar er wordt verondersteld dat de oorsprong in het Spaanse Baskenland ligt. Ze werden daar, met in hun bloed de verre voorvaderen van de Baskische en Spaanse herdershonden, gebruikt voor het drijven en hoeden van het vee. Aan het eind van de 19e eeuw emigreerden Baskische herders naar Australië om daar werk te vinden. Begin 1900 werden Australische schapen gëimporteerd in Amerika en kwamen de “little blue dogs” met hun Baskische herders mee, zodat zij vanaf toen geassocieerd werden met Australië. De Aussie is een veedrijvend ras gefokt ten behoeve van hun veelzijdigheid en ingezet op de Amerikaanse farms en ranches. Ze zijn erg geschikt voor het opdrijven en hoeden van grote kuddes schapen en koeien.

In Amerika werd in 1957 de Australian Shepherd Club of Amerika (ASCA) opgericht die voorzag in een rasstandaard. De erkenning van het ras en de vaststelling van de rasstandaard werd ook door de American Kennel Club (AKC) gerealiseerd in 1991. In 1996 werd het ras ook door de FCI erkend en werd er een rasvereniging opgericht. De Australian Shepherd is een actieve, intelligente hond, van nature vriendelijk en gelijkmatig van aard en zelden uit op ruzie. Bij een eerste ontmoeting kunnen zij enigszins gereserveerd Zijn. Overmatig angst of agressie zijn echter fouten die streng aangerekend moeten worden.

Er zijn sterke drijf- en hoedinstincten aanwezig. Een aussie is daarom steeds oplettend en levendig, beweeglijk en lenig, stevig en gespierd en in staat om direct van richting en snelheid te kunnen veranderen.
Hij heeft het uithoudingsvermogen om de hele dag te kunnen werken. Kwaliteit in bouw en type mag niet opgeofferd worden ten gunste van schofthoogte. De Expressie is steeds schrander, waakzaam en geestdriftig. Hij heeft een onovertroffen aanhankelijkheid voor baas en gezin. Veelzijdigheid is en blijft zijn handelsmerk en is verantwoordelijk voor zijn toenemende populariteit in allerlei takken van hondensport, naast het hoeden en drijven van diverse veesoorten. Een volledige taakbeheersing en concentratie kunnen pas bereikt worden wanneer de hond volwassen is zodat men niet te vroeg en te snel resultaten moet willen boeken. Grootte - De gewenste schofthoogte voor reuen is 50 tot 58 cm en voor teven 45 tot 53 cm. Kwaliteit mag niet opgeofferd worden ten gunste van hoogte.

Verhoudingen - Gemeten vanaf het borstbeen tot het zitbeen, en vanaf de schoft tot aan de grond, is de Australian Shepherd lichtelijk langer dan hoog.

Rasbeschrijving

De Australian Shepherd is een middelgrote, licht rechthoekige, sterke en zeer beweeglijke hond, actief en levendig.

Hoofd: met veel substantie en droog, de voorsnuit is even lang als de schedel of iets korter. Licht gewelfde schedel en een onduidelijke achterhoofdsknobbel. Snuit en schedel zijn evenwijdig, duidelijke stop. De voorsnuit is goed uitgevuld en wordt stomp afgesloten met een neusspiegel waarvan de kleur aansluit bij die van de vacht.

Ogen: amandelvormig, bruin, blauw, barnsteenkleurig op variaties op, of combinaties van deze kleuren. De oogranden zijn gepigmenteerd in harmonie met de oogkleur, de ogen hebben een energieke en oplettende uitdrukking.

Oren: driehoekig, middelgroot, hoog aangezet, tiporen of als rozeoren gedragen.

Gebit: schaar- of tanggebit.

Hals: middellang, sterk, licht gewelfd.

Lichaam: diepe en lange borstkas met goed gewelfde ribben. Rechte en sterke rug, lendenen en croupe iets gewelfd. Licht opgetrokken buiklijn.

Ledematen: goede hoeking van zowel voor- als achterhand, krachtige, maar geen lompe botten, rechte en evenwijdige voor- en achterbenen, lage sprongen, die loodrecht op het grondvlak moeten staan. De ledematen zijn goed van spieren voorzien.

Voeten: iets ovaal, goed gesloten en gewelfd, met sterke voetzolen.

Staart; recht, van nature lang of van nature kort. Indien gecoupeerd (in landen waar dit is toegestaan), mag deze niet langer dan 10 cm zijn.


Gangwerk: vrij en licht.

Vacht: middelgrof, middelmatig lang, recht of golvend, sterk en waterdicht, met meer of minder dichte ondervacht, afhankelijk van het klimaat. De vacht is kort en zacht op hoofd, oren, voorzijde van de voorbenen en onder de punt van de sprong.

Kleur: blue merle, zwart, red merle en rood, alle met of zonder witte aftekening en/of tankleurige vlekjes.

Schofthoogte: reu 50-58 cm, teef 45-53 cm.

Gezondheid van de Australian Shepherd

Erfelijke gezondheidsproblemen die in dit ras voorkomen zijn:

Een afwijkend MDR1-gen waardoor de hond overgevoelig is voor bepaalde medicatie, ontwormingsmiddelen ivermetine,
kan vrij eenvoudig getest worden.
Heupdysplasie
Elleboogdysplasie
Oogafwijkingen
Epilepsie
Doofheid

Bij het fokken moet er op gelet worden dat de ouderdieren niet beiden een 'merle' kleur hebben, dan krijg je de zogeheten "lethal whites". Deze honden hebben vaak oogafwijkingen (soms zelfs helemaal geen ogen), zijn vaak doof, veel wit op het lichaam (gebrek aan pigment) en kunnen problemen hebben met vruchtbaarheid. Ook moet men letten op het feit dat indien beide ouderdieren een 'NBT' hebben, dat er een mogelijkheid is op rugproblemen.

Verzorging van de Australian Shepherd

Het middellange haar van de Australian Shepherd dat recht tot lichtgolvend is moet regelmatig geborsteld worden om mooi in conditie te blijven. Tijdens de ruiperiode kost het wel wat meer aandacht om de losse haren te verwijderen. Stop de hond enkel in bad indien hij echt vuil is. Zorg er ook voor dat de nagels niet te lang worden door ze tijdig bij te knippen.

Opvoeding van de Australian Shepherd

Het is belangrijk dat de australian shepherd goed gesocialiseerd wordt. Het is ook erg van belang dat hij zijn plaats weet binnen de roedel,"het gezin" en er een conseqente opvoeding nodig! Een aussie heeft dagelijks behoefte aan veel beweging, zowel geestelijk als lichamelijk. Wanneer hij dit niet krijgt zal hij uitermate vervelend gaan worden. Wanneer je voor dit ras gaat kiezen moet je je eigen beseffen, dat je de komende 13 jaar een bewogen leven gaat leiden. Als je hier ja tegen zegt, heb je een soul-mate voor het leven.