De zoektocht naar een nieuwe pup. (1)
De kogel is door de kerk we gaan op zoek naar een nieuw maatje in ons gezin.
Oké met 1 puber en 1 jong volwassenen en 2 honden en 2 poezen is het al best druk in huis maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan.
Onze 2 honden Diesel Australian shepherd van 8 jaar en Sky Schotse herdershond van 7 jaar beginnen toch al echte serieuze mannen te worden.
Leon (mijn man) zijn grootste hobby en passie is behendigheid, Diesel heeft het spelletje altijd wel leuk gevonden maar stond liever even op de uitkijk zodra hij het hoogste punt bereikte van de schutting en de kattenloop en Sky ja het is zijn lust en zijn leven enkel snapt hij nog steeds niet dat de bedoeling juist is dat je de latten moet laten liggen ipv ze allemaal op de grond te gooien.
Na veel praten, twijfelen, overleggen met collega’s nee we doen het niet, ach we doen het wel we zien wel, nee we doen het niet, waarom zouden we het niet doen?
Vragen en twijfels maar de kogel is toch door die kerk gegaan we gaan ervoor, volgend jaar hopen we een pup te verwelkomen.
De keuze welk ras was geen enkel probleem het zou een aussie teefje worden.
Al een hele tijd zijn we fokkers aan het volgen, hondjes aan het bekijken en onze ogen en oren goed de kost geven met wat we precies willen want binnen die aussie wereld zit een groot verschil van lijnen.
Onze wensenlijst is een teefje, veel werkpit en een fijn karakter, kleur enz. is er geen voorkeur maar toch altijd de wens voor een merle.
De eerste fokker was al heel snel gevonden iemand die we al een tijdje ook persoonlijk kennen, fijne honden heeft en echt bezig is om hondjes te fokken voor de sport wat vooral Leon zo graag beoefend.
Fokker aangeschreven en wat een enthousiasme van beide kanten, dan komt het mindere bericht jullie staan nummer 4 voor een teefje.
Jeetje dat is toch een dingetje want de kans bestaat dus wel degelijk dat er geen geschikte pup voor ons bij zit helaas.
Weer samen in overleg wat nu te doen, even overleg met een andere bevriende colliefokker “is het raar om contact te leggen met een 2e fokker” antwoord was duidelijk nee het is niet raar maar wees ten alle tijden open en eerlijk naar alle partijen.
Zo kwam fokker 2 in beeld, een fokker met enorme passie voor honden.
Haar honden lopen op hoog niveau in de sport en zijn geweldige beesten in omgang.
Na enige twijfel is dat contact nu gelegd en is er nu wat mailcontact over en weer en maken we de eerste afspraak om naar haar toe te gaan en kennis te maken met haar honden.
Vooral voor Leon is dat enorm belangrijk, ik heb haar en de honden al eens een hele dag meegemaakt en was zeer onder de indruk hoe zij in het leven staat.
We hopen nu dus zeer binnenkort daar naar toe te gaan.
Ik ga jullie dus de komende maanden meenemen in onze zoektocht naar een geschikte pup die we hopen te verwelkomen volgend jaar.
Zoektocht naar een pup...(2)
In het vorige stukje vertelde ik dat we in contact waren met fokker 2.
We hebben een afspraak gemaakt om eens kennis te komen maken met haar en haar honden.
Op een zondag zijn we in de auto gestapt op weg naar Overijssel, pfff een rit van ruim 2 uur..........waarom wonen die fokkers altijd zo’n eind weg??
We werden vriendelijk verwelkomd met een goede bak koffie en wat lekkers en al snel kwamen alle papieren op tafel met uitleg van stambomen en gezondheid wat voor haar belangrijk is en in met welke lijnen zij fokt.
Tussentijds voelde je geregeld een natte neus die je even komt aanstoten voor een aai en wat aandacht om vervolgens lekker aan je voeten in slaap te vallen.
Bij deze fokker staan er meerdere nestjes op de planning voor het komende jaar en allemaal uit fantastische lijnen met een heerlijk karakter en een goede werkpit en een fijne aan en uit knop wat die is ozo belangrijk bij een aussie en helaas is die knop bij heel veel aussies tegenwoordig defect.
Alle ouderdieren mogen ontmoeten en ook in werk gezien, prachtig om die honden zo bezig te zien van rust naar complete focus en vol overgave aan het werk naar weer rust in de tent als het werk weer gedaan is.
Een bezoek van ruim 4 uur hebben we tevreden afgesloten en ook besloten dat we bij deze fokker graag in aanmerking willen komen voor een teefje.
Maar wat een zenuwen krijg je toch bij dit soort gesprekken, waar we 8 jaar geleden de pups voor het uitzoeken hadden hebben nu de fokkers de mensen voor het uitzoeken omdat de aussie in zeer korte tijd enorm populair is.
Je hoopt dus echt dat een fokker jou geschikt vind voor een pup van haar, het lijkt wel een sollicitatiegesprek haha
Maar van beide kanten voelde het bij beide fokkers erg goed dus in dat opzicht zal de sollicitatie geslaagd zijn.
Dus staan we nu bij 2 fokkers op de wachtlijst voor een pup.
Het fijne is ook dat beide fokkers hier geen enkel probleem mee hebben en er gewoon open over gesproken kan worden, zeker voor ons heel belangrijk want het wereldje is klein en iedereen kent elkaar en aan scheve gezichten heeft helemaal niemand wat.
Nu begint de lange tijd van afwachten, teven moeten nog loops worden, dan de dekking, afwachten of de dekking geslaagd is en dan nog of er genoeg teefjes in het nest zitten zodat er ook 1 voor ons beschikbaar is.
SPANNEND!
De zoektocht naar een pup.........
Onverwachts en veel sneller dan verwacht is er een pup beschikbaar voor ons.
Fokker 2 Karen Mulders van Somethin’Spicy had op het moment van ons kennismakingsbezoek een teefje drachtig lopen van een prachtige combinatie.
Op fb volgde we de bevalling van Apryl op zondag 2 december, 5 rode pups 2 reuen en 3 teefjes wat een mooi nestje om te zien.
Omdat wij ervanuit gingen dat we voor het volgende nestje in aanmerking zouden komen kwam het bericht op maandagavond dat we in aanmerking kwamen voor een teefje uit dit nest als een complete verassing.
Het was al laat dat ik uitgekletst was met Karen en Leon lag al te slapen, die snel wakker gemaakt om het heugelijke nieuws te vertellen.
Er is gelijk een app groep gestart met pupkopers waarin Karen steeds foto’s en filmpjes deelt waarin wij als pupkopers enkel maar van kunnen zwijmelen.
Een week later kwam het bericht dat er bezoek welkom was, nou dat hoefde ze geen 2e keer te zeggen...........gelijk een afspraak gemaakt om de zondag langs te komen, met gierende banden naar Overijsel om de pups te bewonderen.
Wat een kleine frummels, een week oud en zo klein en kwetsbaar lagen ze zo mooi in de werpkist bij moeder.
Het is echt waar we krijgen een pup, het blijft nog steeds onwerkelijk.
We zijn nu met 3 en met 5 weken wezen kijken en wat leuk is het om dit vanaf het begin mee te maken.
Diesel en Sky waren beide al ouder toen we voor het eerst gingen kijken dus het is zo anders.
Het bezoek met 5 weken was ook weer erg leuk, we gingen met het hele nestje naar de heide waar de pups kennis konden maken met onvlak terrein.
Wat mooi om te zien hoe de pups hierop reageerde, de ene dapper en stoer gaat het avontuur gewoon aan terwijl een ander eerst nadenkt voor dat hij wat doet.
Het volgende bezoek staat gepland op 20 januari net als dit stukje al ingeleverd moet zijn voor de BLAF dus weten we nog niet welke van de 3 meisjes erbij ons komt wonen.
Met 7 weken is er een puptest waar we als pupkoper allemaal zijn uitgenodigd om aanwezig te zijn en aan de hand van de test, voorkeur en wensen worden dan de pups “verdeeld” zodat er een goede combinatie is.
Een werkwijze waar wij heel erg achter staan, aussies zijn geweldig maar de meeste mensen vallen allemaal voor de mooie kleurtjes maar onder die kleurtjes zit een pittige hond die wel op de juiste plek terecht moet komen.
Het fijne ook van deze werkwijze is dat we nu als pupkoper heel open er naar toe gaan en de pups op een hele andere manier bekijken dan als je al weet welke pup je krijgt.
Bij Diesel en Sky wisten we beide met 5 weken ongeveer welke het zou worden en hebben we geen aandacht meer gehad voor de andere pups terwijl we juist nu alle 3 de teefjes met een open blik kunnen bekijken.
Als we nu een voorkeur zouden hebben is dat nog steeds puur op het uiterlijk en het gaat ons nu juist om het karakter of die bij ons gezin past.
Ze zijn alle 3 zo onwijs leuk dat we zeker weten dat het op deze manier helemaal goed komt.
Ook besteed Karen heel veel aandacht aan het socialiseren wat een heel belangrijk iets is om te zorgen dat je pup kan uitgroeien tot een stabiele volwassen hond en de basis ligt die eerste 8 weken al bij de fokker.
We moeten dus nog even geduld hebben maar voor we het weten is het 27 januari en mag ze mee naar huis.
In het volgende stukje weten we dus welk meisje het word en zal ik nog wat meer vertellen over de puptest en onze laatste bezoeken bij de fokker en onze nieuwe avonturen die we thuis gaan beleven.
Heb je interesse naar de fokker, neem maar eens een kijkje op haar website
https://www.happytails.nl/welkom-bij-happy-tails/
Zoektocht naar een pup 4
Zondag 20 januari was het eindelijk dan zover de belangrijkste dag........de dag dat we weten welk meisje erbij ons komt wonen.
Na ons laatste bezoek met 5 weken kreeg ik meer en meer een voorkeur naar 1 bepaald hondje.
Je wil het niet ( want stel dat nou net dat hondje naar iemand anders gaat) maar toch gebeurd het.
We waren zo blij met alle filmpjes die Karen met ons deelde zo konden we steeds weer genieten van de pups maar ook goed de pups observeren om zo meer en meer een beeld te krijgen van het karakter.
Ik heb de filmpjes wel 100.000x bekeken zo erg zelfs dat ik er ’s nachts niet van kon slapen weer m’n bed uit ging om weer een filmpje te bekijken, hoe erg kun je zijn haha
Die 2 weken kropen dan ook voorbij en de zenuwen namen meer en meer de overhand, is toch eigenlijk niet normaal.
De dag van de puptest werden we om 11.00 verwacht bij Karen, alle pupkopers waren al aanwezig en na de nodige instructies kon de test beginnen.
Alle pups worden apart getest op hun gedrag op onbekend terrein, reactie als een vreemd persoon ze roept, of ze mee willen lopen, willen spelen/apporteren, rug liggen, vreemd voorwerp en vreemd geluid.
Steeds word gekeken hoe de pup zich hersteld en aan de hand daarvan word er een karakterschets van de pup gemaakt.
Tijdens de test van de pup van onze voorkeur viel eigenlijk alles op zijn plek met wat we zelf ook al hadden gezien op de filmpjes.
Maar nu nog hopen dat ook Karen het eens zou zijn met onze voorkeur en dat is zo zenuwslopend kan ik je vertellen.
Na de uitleg van de de test zijn we even apart gaan zitten met Karen, haar vraag aan ons was of we een voorkeur hadden en deze wilde uitspreken.
Nou die hadden we en wat bleek ook Karen had dezelfde keuze gemaakt.
Wat fijn is dat als je beide op 1 lijn zit, en een opluchting dat je nu echt de pup van je voorkeur in je hart kunt toelaten.
Na een heerlijke lunch zijn we met alle pupkopers en fokker naar de dierentuin geweest voor een stukje socialisatie en om echt te kunnen genieten van je eigen pup.
Het meisje wat bij is ons komt wonen is Tracy een naam die de fokker gegeven heeft en wij besloten hebben deze ook zo te houden met als bijnaam
Tante Trees.
Zondag 27-1-2019 was het dan zover en mochten we Tracy ophalen.
Om 11.00 moesten we aanwezig zijn met alle pupkopers.
We begonnen met een lekkere bak koffie met wat lekkers en daarna kregen we allerlei informatie over de pups.
Daarna gingen we de trainingshal in (Karen is naast fokker ook eigenaar van een hondenschool, is instructeur en gedragstherapeut) en kregen eerst de kinderen een korte les hoe om te gaan met honden en pups.
Vervolgens mocht iedereen zijn eigen pup pakken voor een korte praktijk puppyles.
Naam aanleren......die konden ze allemaal al, click/beloningswoord aanleren, Nee aanleren, parkeerstand/uitstand en uiteraard spelen met los.
Zo leuk om weer met een pup bezig te zijn, heel wat anders dan je volwassen hond die je kan lezen en schrijven.
Daarna konden de pups nog even lekker ravotten met elkaar en vooral bij Tracy was de ballenbak veruit favoriet.
Aansluitend had Karen weer voor een lekkere lunch gezorgd en na een gezellig samen zijn komt dan toch het grote afscheid.
Laat ik het kort houden dit moet je niet iedere week doen.
Na een laatste knuffel en tranen zijn we toch echt op weg gegaan naar Lisse.
De eerste 20 minuten waren vreselijk wat heeft ze gehuild, ik net zo hard mee haha
Maar uiteindelijk kroop ze toch lekker in de bench die naast mij stond op de achterbank en is ze in slaap gevallen tot we bijna thuis waren.
Daar wachten de ontmoeting met Diesel (aussie) Sky (collie) en dat ging net zoals ik verwachte gewoon goed, natuurlijk was het best spannend van 2 kanten maar het ijs was redelijk snel gebroken.
Daarbij heeft Tracy heel goed de hondentaal aangeleerd gekregen van haar moeder en heeft veel respect voor de mannen en geeft ze netjes de ruimte als ze hierom vragen en dat is andersom ook net zo dus dat vertrouwen komt echt wel goed.
Nu weer last van gebroken nachten en moet ik weer even in een ritme van pup komen.
Gelukkig 2 weken vrij waarin we onze draai kunnen gaan vinden.
Wie op vrijdagmorgen op de KC is zal haar vast en zeker eens tegen komen.
Reactie plaatsen
Reacties