kynologisch instructeur

16 november 2014

Eindelijk is de dag aangebroken dat ik me officieël kynologisch instructeur mag noemen!

Het was al met al een lange weg.............

Bijna 4 jaar geleden met Diesel terecht gekomen bij de KC Kennemerland in Heemstede.

Daar werden instructeurs gevraagd en ik heb de stoute schoenen aan getrokken en "gesolliciteerd" na een leuk gesprek aangenomen en begonnen aan m'n jaar stage.

Een super leuk jaar waarin ik onwijs veel geleerd heb, aansluitend op het jaar stage begon de officiële opleiding tot instructeur en kreeg ik m'n eerste eigen groepen honden en baasjes.

Met knikkende knieen sta je dan voor een groep baasjes die jij moet gaan begeleiden naar uiteindelijk een diploma maar eigenlijk veel belangrijker een mooie fijne band met hun hond waar plezier en vertrouwen hoog bovenaan staat en waarbij de baas en hond zoveel plezier hebben dat ze graag door blijven trainen met hun hond.

Na het volgen van praktijkdagen en thuis steeds toch weer leren en met je neus in de boeken steeds meer kwam er interesse bij niet alleen het "simpel" trainen maar ook gedrag van de hond begon me steeds meer te boeien.

Met dank aan Diesel die mij heel veel geleerd heeft over hondengedrag en die mij heeft leren kijken op een andere manier. 

Een aantal weken gelden was het zover het theorie examen kon gedaan worden, wat een stress geeft dat toch allemaal zeg pffff maar gewoon geslaagd met 47 goede antwoorden van de 50 vragen.

Maar dan moet er nog een praktijk examen gedaan worden, nou laten we het zo zeggen ik wist niet dat ik nog zo zenuwachtig kon wezen.

Al 2 weken kan ik niet normaal trainen met Diesel omdat ik met een knoop in m'n maag loop.

Als mensen er naar vragen schiet ik al in de stress...........nog weer een keer het boek doorlezen, nog maar weer kletsen met m'n collega's...........elkaar moed inspreken en elkaar steunen.

Want ik was niet alleen nee we gingen met een hele groep van de KC zodat iedereen die op de KC les geeft allemaal een officieel diploma heeft.

Hoe meer deze dag er aan kwam hoe meer zenuwen er bij kwamen..........

En vandaag was het dan zover om 13.00 moest ik op de KC zijn om samen met 6 collega's het examen te doen.

Toen ik eenmaal aan de beurt was waren alle zenuwen weg en heb ik lekker m'n ding gedaan vanuit mijn manier en dat ging goed.

Daarna kwam er nog een gesprek waar ik nog wat dichtklapte op de vragen die gesteld werden simpelweg omdat ik de vraagstelling niet begreep, hoe moeilijk is het nu om het "gewoon" te vragen.

Maar toen kwam het verlossende woord

"Van harte gefeliciteerd u bent geslaagd"

Ben best een beetje (heel erg) trots op mijn zelf.

Dankzij Diesel m'n maatje heb ik voor mij gevoel dit toch allemaal kunnen bereiken.

Nu op naar de volgende opleiding!