Overprikkeling, wat doe ik ermee.........

Gepubliceerd op 4 december 2015 om 14:37

Overprikkeling en wat doe ik ermee?

 

Leuk als mensen je blog lezen en vooral dat heel veel mensen er zoveel van herkennen.

Aan 1 kant super leuk maar aan de andere kant eigenlijk weer niet want dat betekend dat er nog meer mensen zijn die ook een hond hebben die reactief is of heel moeilijk kan omgaan met de vele prikkels om hem/haar heen.

Kreeg naar aanleiding daarvan dan ook de volgende vraag............

Hoi Sandra,

 Het prikkelgevoelige wat je beschreef in je blog is heel herkenbaar.

 Mag ik een verzoek doen?

Wil je misschien een keer een blog schrijven over wat je kan doen om die prikkelgevoeligheid in goede banen te leiden?

 En hoe je rust kan geven aan een hond die buiten compleet overprikkelt raakt?

 Voorkomen is altijd beter dan genezen.

 

Zo hé dat is nogal een vraag en aangezien ik geen gedragstherapeut ben moest ik er toch even flink over nadenken.

Ik schrijf het dan ook vanuit m’n eigen ervaring en vooral hoe het bij Diesel en ons het beste werkt, denk dat het voor iedere hond weer anders is omdat iedere andere hond weer hieperdepiep word van iets anders.

 

Om te beginnen ben ik gaan leren herkennen van welke dingen Diesel overprikkeld raakte, dacht daarbij al snel aan trainingen als er veel groepen op het veld staan.

Wedstrijden, verjaardagen, veel schreeuwende kinderen, opgewonden mensen, lokaties waar het heel druk is.

Dit was eigenlijk makkelijk te herkennen doordat hij op die momenten sneller uitviel, of in een hoge blaf kwam, of de boel wilde gaan regelen.

564533_411042769001825_1124177234_n.jpg

Het meest makkelijke was door rust te houden, bv een wedstrijd en verjaardagen zijn heel druk en gebeurt heel erg veel dat betekend standaard de dag erna rust.

Geen activiteiten enkel even kort uitlaten en klaar.

Maar tijdens de BAT training ben ik achter nog meer dingen gekomen, stress (overprikkeling)  stapelt steeds meer op.

Je kunt per dag een aantal voor mij simpele maar voor Diesel moeilijke dingen tegenkomen die zorgen dat zijn stress emmer vol loopt en hij compleet overprikkeld raakt en hieperdepiep word of erger gaat uitvallen.

Denk bv, aan dingen die je hond eng en spannend vind.

In Diesel zijn geval is dat vaak alles wat anders is als normaal, denk aan mensen die ineens op een bankje zitten, een opa die met kleinkind de eendjes voert, de enge hond van de buren, de nare hond die standaard naar hem blaft, ergens van schrikken ga zo maar even door.

 

Het allermoeilijkste vind ik dan ook de balans te vinden tussen rust en overprikkeling want dat laatste zou ik  moeten voorkomen omdat dit juist zijn “negatieve” gedrag beïnvloed.

 

Zoals ik al aangaf, rust is hier het allerbelangrijkste.

Dus na “drukke” dagen is het erna een rustdag.

Verder zorg ik buiten dat ik zo min mogelijk in situaties kom waarbij Diesel het moeilijk heeft.

Ga daardoor veel wandelen in gebieden waar weinig honden zijn en waar het vooral overzichtelijk is zodat ik snel genoeg kan veranderen van route.

Train enkel nog bij de hondenschool als er maar 1 groep op het veld is, overdag in mijn geval dit geeft enorm veel rust voor ons beide omdat er niet bv 36 honden op een veld staan met de daarbij horende weglopers, uitvallers, blaffers.

Ook behendigheid traint Leon enkel nog in een heel klein groepje waarbij gelet word op veiligheid en elkaar en hond respecteerd.

Als ik cursisten in de groep heb waarbij de hond ook hieperdepiep gedrag laat zien dan laat ik ze lekker op een rustig stukje waarbij de hond het wel kan trainen.

Het is voor zoveel honden moeilijk om in een groep te trainen dat moeten ze echt leren en door lekker alleen in alle ruimte aan de slag te gaan werkt het vele malen beter ook voor jezelf.

Als ik GG-2 train dan sta ik ondanks de 6 hondjes op het veld vaak in m’n eentje helemaal achterin.

Lekker rustig en Diesel heeft aandacht voor mij en niet voor de rest.

Zelf vind ik het commando “let op” of “kijk” heel fijn om aan te leren en te gebruiken, kom je in een moeilijke situatie kun je dit commando gebruiken om de aandacht even bij jou te houden dat kan een hoop stress schelen.

10628411_649565341816232_1529895666223651620_n.jpg

Tegenwoordig als we aan de lijn lopen en mensen laten hun hond op ons af komen zeg ik er nu ook wat van dat ik dat niet wil omdat Diesel daar moeite mee heeft, sommige luisteren en vinden het prima en van een ander krijg je een gratis les honden opvoeden liefts ala tv serrie.

Diesel word vaak ook hieperdepiep als mensen hem leuk vinden en willen aaien...........je kent het wel “OOOOO wat een leuke mooie hond” “Wat een mooie ogen” en dat alles met een hoge enthousiaste stem................ik doe net of m’n neus bloed en loop gewoon door, niet netjes misschien maar het helpt Diesel wel.

Door hem buiten nu meer aan een lange lijn (5 meter) uit te laten heeft hij meer vrijheid om rustig te blijven snuffelen, merk nu echt als hij iets spannend vind rustig blijft snuffelen.

1234609_420387381400697_1166329705_n.jpg

Vind hij een situatie heel moeilijk dan gooi ik een flinke hand voer weg van de prikkel en laat hem lekker zoeken hierdoor word hij ook een stuk rustiger.

Als ik merk dat als we een wandeling starten en er is veel stress en stom gedrag dan blijft het bij plassen en poepen en weer naar huis dan zit hij nog te vol in zijn koppie om er een ontspannen wandeling van te maken.

Afgelopen vakantie was een mooi voorbeeld, naar de dierentuin dat is altijd een happening.

Want alle beesten moet je van dichtbij bekijken en dat geeft de nodige gekke, leuke, maar ook stress volle situaties.

Je ziet beetje bij beetje dat zijn emmer vol begint te lopen en hij gaat lopen hyperen dan is het echt tijd om even rustig ergens te gaan zitten met zo weinig mogelijk prikkels.

Bij de dierentuin was een pretpark aanwezig, was de 1e keer dat we in een pretpark waren met de honden.

Sky boeit het totaal niet terwijl Diesel nog harder gilt dan de kinderen in de atracties.

Dan kun je gaan corrigeren wat het gedrag enkel maar erger maakt, je kunt gaan belonen voor het rustig zijn maar 3 tellen later is hij toch weer over zijn theewater..................nee het beste is om zo snel mogelijk uit die situatie te gaan met je hond.

Geen straf hoor, wij lekker op een terrasje en de kinderen in het pretpark.

 

Ook op de gewone dag, gaat het fout dan zorg ik dat ik zo snel mogelijk uit die situatie kom en zorg voor rust in de tent en dat werkt bij hem het beste met die hand voer op de grond zodat hij kan zoeken en snuffelen.

 

Eigenlijk is de oplossing heel simpel, voorkom dat je hond gestresst en overprikkeld raakt...............maar ja in het drukke westen is de praktijk vaak anders.

Ik heb het van me afgezet “ik heb een aussie en die moet echt wat doen anders word hij stierlijk vervelend”

Nou als ik teveel doe word hij stierlijk vervelend dus zorgen voor een goede balans tussen rust en activiteit.

Dat vond ik denk nog wel het moeilijkste omdat ik voor mijn gevoel de honden daarmee te kort doe, maar niks is minder waar doordat we nog meer zijn gaan opletten tussen inspanning en ontspanning is er veel meer rust gekomen bij beide honden.

 

Oeps Sky vind alles al prima...........heerlijk een collie kan het iedereen aanraden.

 

Het allerbelangrijkste is leer je hond nog beter kennen en leer welke situaties moeilijk zijn voor je hond dan ben je al een heel stuk op weg.

 10801562_615292491910184_4623320391499683344_n1-1.jpg

 

 

 

 

Reactie plaatsen

Reacties

koekjerbij
8 jaar geleden

Je schrijft dat diesel het moeilijk vind op (kinder)verjaardagen. Wat doet hij dan? Mijn hond vind het ook erg moeilijk. Tot dusver was het nodig haar apart te zetten (in bench of garage). (Voorkomen is beter dan genezen). Maar ik heb niet het idee dat ze van het apart zetten wat leert... Of door een bepaald proces heen gaat....
Ik besef dat het mini stapje, voor mini stapje is... maar verjaardagen zijn vaak zo druk dat er geen ruimte noch tijd is om langzaam te wennen.

sandra
8 jaar geleden

Hoi koekjerbij

Op verjaardagen is hij erg druk en heeft geen rust, moet alles in de gaten houden en buitensluiten geeft enkel maar meer stress.
Diesel is nu 5 jaar en merk dat het steeds beter gaat zeker als opa zijn BFF er is daar wijkt hij niet bij vandaan want hij weet voor 100% dat er snaai te krijgen is.
Ook hele kleine kinderen vind hij weer geweldig want ook daar weet je zeker dat er snaai te halen valt.
Wij laten het maar gewoon gaan want anders loop je je de hele tijd te irriteren en dat werkt gewoon niet.
Zorg voor de meest drukke momenten zorg ik voor een flink gevulde kong die dan uit de vriezer komt daar heeft hij wel even werk aan en wat kauw werk.
Gelukkig is het maar 2x per jaar.
Groetjes Sandra

Suzanne
8 jaar geleden

Heel goed en duidelijk geschreven!
Verhelderend.

Jeanette Bergsma
8 jaar geleden

Hoi Sandra
Fijn eindelijk hier eens een bericht over te lezen wat ook bij mij aanslaat.
Onze Ziva is een erge nerveuze hond .
Bang voor vrouwen, bang voor metaal geluiden, bang voor alle mensen en honden.
Eigenlijk voor bijna alles bang.
We hebben met haar ook de ergere dingen laten liggen en proberen te voorkomen.
Kleine dingetjes stimuleerden we wel maar als het haar bijna te veel werd stopten we.
Kreeg altijd te horen dat we er haar eraan moeten laten wennen anders leerd ze het nooit.
Naar mijn idee was het niet wennen maar gewoon te veel, te veel stres en dat hielp niet.
We zijn op vaste rijden gaan wañdelen.
Werd voor haar na een tijdje vertrouwd.
Toen ging het goed ze kon los lopen , af en toe een vreemde in de bijt, die volgde ze op afstand.
Dit op haar tempo en haar stress heel heel langzaam gaan verleggen tot waar we nu zijn.
Ze kan loslopen bij alle honden , ze gaat er onderdanig op af maar ze doet het wel.
Ze gaat nu op bepaalde mensen af , die ze angstig voor is komt ze bij me en onze anders Colly Ivy.
Drukker dingen doe ik haar nog niet naar toe Dan weet ik dat het verkeerde gaat.
Verjaardag en hier zelfs die van de jongengens laten we haar beslissen wat ze wil en ze komt er al op een paar vrolijk kwispelend toe lopen en die aaien haar de rest doet niks geen aan dacht maar als ze wil een aai over haar rug.
Het gaat echt fantastisch.
Maar dat ewige gezeur dat ik me aan haar aan pas in plaats van anderson.
En ze zsl er toch door been moeten dus gewoon doen ben ik zo zat.
Zo werkt het niet met haar .
Ik ga nu m'n eigen weg en degene die het niet goed vinden jammer Dan.
Daarom ben ik zo blij met jou verhaal.
Je verteld precies wat ik ook doe en voel alleen beter dan ik..
Dank je wel hiervoor sterkt je vertrouwen wel wat.
Ik heb alleen nog één vraag.
De hond van onze buren is een rothond heeft er almeer dan twintig hier gebeten.
Baasjes zijn nog erger.
Om een heel lang verhaal zo kort mogelijk te maken.
Deze hond zit veel buiten ,gaat nooit wandelen en is heel erg agressief.
Hij gaat nog wel een keer door de schutting heen.
Nou durft onze Ziva niet meer naar buiten als hij achterhuis zit.
Is ook ons achterhuis waar we zomers zitten.
Hoe kan ik het aanpakken dat ze toch weer daar naar buiten durft?
Sorry voor het lange verhaal kon het niet korter uitleggen.
Ben bere trots op haar want we zijn al een heel eind met haar echt veel verder dan zelfs de dierenarts had verwacht.
Ze is een schat maar dat naar buiten gaan wordt nu echt een groot probleem en ik weet het even niet meer.
Kan haar ook echt niet meer bereiken.
Bedankt voor je mooie tekst en hopelijk heb jij of iemand anders hier een idee.
Liefs en groetjes Ziva en Jeanette

Luc legrand
7 jaar geleden

Erg bedank er is zeer veel gelijkenis . Ik heb geen ervaring met een border . Het is niet makkelijk de stres dat hij met momenten heeft als je er mee buiten komt ik zoek ech naar veel oplossingen maar lukt mij niet

Mark
7 jaar geleden

Heel herkenbaar. Wij hebben 2 bordercollies, waarvan 1 een herplaatser. Deze heeft helaas de cruciale socialisatie gemist, ze hebben haar binnen gehouden in een piepkleine huiskamer. Hoe ze het vol gehouden hebben weet ik niet, want wij werden vanaf dag 1 knettergek van d'r. Een en al stress, knagen en graven in de bench, constant uitdagen, blaffen, etc. De eerste maanden zat ze voornamelijk in de bench, maar dat was de enige plek waar ze rust vond.

In het bos loopt de stressemmer al snel op, en probeert ze haar zus te drijven, inclusief in de flanken bijten. Maar bijv. ook als mijn vrouw aan de overkant van de straat gaat lopen, of iemand knoopt een gesprek aan op straat; ze hangt meteen in de riem. Corrigeren heeft dan geen zin, het trucje met brokjes opmde grond gooien en haar laten zoeken is het enige dat haar uit de paniek haalt. Typisch aan dit alles is, dat de periode na de loopsheid, het gedrag veel minder, tot bijna verdwenen is. Jammer genoeg is die periode heel kort, en de aanloop naar de volgende loopsheid heeeeeel lang...

Na de 2e loopsheid laten we haar steriliseren en hopen we maar dat dit wat rust brengt in haar koppie. Op dit moment laat ze weer al het gedrag zien dat maanden weg was. Erg frustrerend. Gelukkig is het een schat van een hond dat compenseert :-)

Marion
6 jaar geleden

Wat heerlijk om te lezen, zo herkenbaar! Inclusief het gevoel om mijn hondje tekort te doen. Vandaag hebben we dus een rustdag, maar tijdens de kleine wandeling (half uurtje) was ie al snel weer overprikkeld. Morgen nog maar een rustdag ws. Het is inderdaad lastig om de balans te vinden! Maar eigenlijk is mijn hondje Doran al sinds zijn castratie snel overprikkeld. Ws. Is zijn stressemmertje nog steeds te vol hiervan.....

Emmy
5 jaar geleden

Helder en herkenbaar. Heb ook een Aussie van 15 maanden. Laten castreren heeft al iets van rust gegeven maar buiten is werkelijk álles interessant! Zelf voer is een beperkte afleiding. Elk geval wel het idee op de juiste weg / manier te zitten. Proberen consequent te blijven en maar hopen dat het met de leeftijd iets rustiger wordt...